Գրիշ Սարդարյան

♂ Օդանավակայնը դատարկ էր։ Ասես երկիրը չէին լքում։ Դիմավորողները քիչ էին։ Գնացողը գնացել էր, մնացողը՝ մնացել։  Գիշեր էր։ Հերթական գիշերը։…

Իմ ընկեր Արմենը (Խատիսյան) առաջին մարդը չէր, որին հեղինակը սրտով հղացավ, մտքի ծայրերով ձևատիպար կտրեց, հիշողության խորքերից լավագույն շորերը տվեց…

Երևանյան արևոտ օր էր։ Լրագրերը չգիտեին՝ ինչ գրեն… Տիեզերագնացի շորերը հագին, սաղավարտը թևի տակ, մի տղա մտավ համալսարանի գլխավոր բակ,…

Բա՛։ Երկու բառ բլբլալու համար անհրաժեշտ է գործարկել  մատնախաղը, մոտորիկան հարևանցիորեն պիտի ազդի խոսքի կենտրոնի վրա։ Բա՛։ Հիմա հայտնի դարձավ,…