Հովիկ Մխիթարյան

Զինվորը կուչ էր եկել խրամաբջիջում, զգուշանալով ամենահաս դիպուկահարից, որ չէր թողնում քիթն անգամ դուրս հանել․ նրան խաբելու ոչ մի հնար…

-Ես տեսա մեղմ ժպիտով տղայի մահը,- ասաց զինվորը։ -Պատմիր ինձ,- խնդրեցի ես։ -Ծարավ եմ,- չդադարող տնքոցների ու ընդմիջվող ճիչերի արանքում…

Նրանք տարբեր անուններ ունեն` Անո, Նատաշա, Ջեննի, Իզաբել կամ Պաուլա… Նրանք սպիտակամորթ են, դեղին կամ սևամորթ, նրանք ապրում են աշխարհի…