Իմ Անժիկ տատը
Անունը Շուշան էր, բայց Անժիկ էին ասում։ Մեկ-մեկ լինում է այդպես, ու ոչ ոք երբեք չի իմանում` ինչո՞ւ: -Մա՛մ, էդ վհուկին ինչո՞ւ են Անժիկ ասում, եթե անունը Շուշան է։ – Աղջի՛,- սաստում…
Նարե Վարուժանի
Կիսապաշտպանը
Չկար օր, որ ֆուտբոլ չլիներ։ Մեր բակը` իր տղաներով, կողքի բակը` իր։ Հավաքվում էինք ու անվերջ մրցում։ Ֆուտբոլը մեզ համար…
Երկու կես
Մոսկվայում ո՛չ սիրային պատմություններից էր համ ու հոտ գալիս, ո՛չ ամառվա արևից։ Գլխացավի ու գլխացավանքի պակաս չկար։ Մեր թաղում հայերը…